Zazdrość o relacje rodzinne

Nie obchodzę świat, ale chciałbym wszystkim życzyć zdrowia i szczęścia oraz doceniania waszych rodzin! Moja dzisiejsza smutna myśl jest taka, że najbardziej na świecie zazdroszczę innym rodzin. Kontaktu z bliskimi i możliwości traktowania ich jak partnerów, przyjaciół, ludzi z którymi wspólnie można przejść wszystko. Żadnego z moich rodziców nie mogę określić mianem przyjaciela i czasami mam wrażenie, że żaden z nich mnie nie zna. Odkąd pamiętam byłem traktowany jako "to dziecko", nigdy jako ich partner. Zresztą moi rodzice się rozwiedli i z ojcem nie mam kontaktu od lat a moja mama nigdy nie interesowała się mną jako człowiekiem. Oczywiście o mnie dbała i starała się wszystko zapewnić ale nigdy nie dała poczucia bycia jej przyjacielem. Nigdy o nic jej nie poprosiłem innego niż zabawke w dzieciństwie, nie zwierzyłem się z żadnego problemu. Nie czuje że mogę jej zaufać. Bardzo mnie to boli, a jeszcze bardziej zazdroszczę znajomym ich relacji z rodzicami, dziadkami, wujkami czy rodzeństwem. Ja nie mam nikogo. Kiedy słucham ich historii czy przeżyć z bliskimi to czuję jak w moich oczach pojawia się pustka. Czuję że tracę kolory na twarzy i staje się nieobecny. Dobrze radzę sobie w życiu i udaje mi się żyć bez zmartwień ale z wiekiem uświadamiam sobie jak smutna jest samotność, gdy nie jest wyborem. #rozowepaski #niebieskiepaski #milosc #przegryw